Wymienione w niej zostały posiadłości biskupie na Śląsku, w tym ta. Początkowo była to niewielkich rozmiarów, czworoboczna baszta mieszkalna, z przyporami w narożach. Połączona była z murem obronnym, który potem stał się zarysem ścian zamku z końca XVI wieku. Mur otaczała drewniana palisada i fosa, a od wschodu usytuowana była brama wjazdowa…

To, co pozostało po tej pełnej niezwykłych historii budowli, zaczęto przywracać do życia dopiero w 2016 roku. To wtedy rozpoczęła się stopniowa rewitalizacja ruin. Zabezpieczono ściany, oczyszczono piwnice, wzmocniono poszczególne elementy budowli. Potem dobudowano ten drewniany taras widokowy, z którego można dziś podziwiać zamek i okolicę. A w 2019 roku powstała tu ścieżka edukacyjna, dzięki której można dziś poznawać historię tego miejsca.