Zbudowano ją na solidnym fundamencie, w typowym dla wiejskiego budownictwa z początku XIX wieku usytuowaniu kalenicowym, czyli frontem do drogi. Wejścia z przodu i z tyłu prowadziły do sieni. W konstrukcji dachowej wbudowano natomiast poddasze mieszkalne.
Na początku chata spełniała rolę lazaretu, potem prawdopodobnie mieściła się tutaj plebania. Na przełomie XIX i XX wieku budynek często zmieniał właścicieli. W 1901 roku trafił w ręce znanego działacza, posła polskiego do parlamentu pruskiego ks. Józefa Wajdy. Proboszcz sprzedał go potem stolarzowi Franzowi Stuchlikowi. Nowy właściciel w 1924 r.  przeznaczył część budynku na warsztat stolarski. Obecnie właścicielem drewnianego obiektu jest Muzeum Wsi Opolskiej w Opolu.
Czas mocno uszkodził budynek dlatego pod koniec XX rozpoczęto prace renowacyjne. Po autentycznej chałupie zostały dziś tylko zewnętrzne, drewniane ściany, belki u powały i komin.
Obecnie w chacie znajduje się część muzealna dotycząca opolskiej wsi. Jest tu także biblioteczka w której zbiorze znajdują się między innymi książki i publikacje w języku niemieckim oraz sala, na której odbywają się spotkania mieszkańców i koncerty.